در دنیای مدرن و پرسرعت امروز، بعضی از افراد از طریق اینترنت، سایت ها و شبکه های اجتماعی همسریابی، شریک زندگی خود را جستوجو میکنند و میخواهند در زمانی کوتاه، به یار دلخواه برسند.
برای رسیدن به پاسخ معقول باید مفهوم عشق واقعی و عمیق و همچنین زندگی پایدار بین زن و مرد را بررسی کرد و این که آیا در قرارهای اینترنتی چنین مهر و محبتی پیدا می شود؟
علت رواج ازدواج اینترنتی
یکی از دلایل رایج شدن ازدواج های اینترنتی این است که روش معرفی سنتی که قبلا افرادی، خانواده های دختر و پسر را به یکدیگر معرفی میکردند، بسیار کم شده است. درشهرهای کوچک هنوز این روش رواج دارد اما در شهرهای بزرگ این اتفاق کمتر میافتد.
برخی کارشناسان هم علت افزایش علاقه به آشنایی اینترنتی را سرعت موجود در دنیای امروز میدانند. در حقیقت، سرعت فضای مجازی و سایبری بسیار بیشتر از فضای واقعی است و انسان امروز، به سرعت با قرار گرفتن در برابر سیل دائمی از اتفاقات در جامعه سایبری معتاد می شود و از این که برای کار و فعالیت زندگی وقت بگذارد، بیزار است.
او که به دنبال تغییرات با سرعت زیاد است، حتی دوستی و مهر و محبت و همسر آینده خود را هم می خواهد از طریق اینترنت و در کمترین زمان ممکن پیدا کند اما متاسفانه فراموش کرده برای داشتن عشق و علاقه عمیق به فردی که قرار است شریک و همدم زندگی اش شود، به وقت و زمانی کافی نیاز دارد.
بررسی دو وعده سایت ها و شبکه های همسریابی
هر فردی برای انتخاب همسر مناسب باید روی ویژگی های شخصیتی و ارزش های فرد مورد نظر متمرکز شود و مناسب ترین فرد را انتخاب کند. سایت های همسریابی به کاربران خود وعده دو اقدام مهم را می دهند: اول این که به افراد کمک می کنند تا گزینه های بسیاری برای انتخاب داشته باشند و دوم این که ازدواج آن ها طولانی و بادوام خواهد بود. در مورد وعده اول، شکی نیست که درست می گویند. این سایت ها با تبلیغات و ترفندهایی که به کار می برند، می توانند تعداد بی شماری از افراد جویای همسر را به سمت خود جذب کنند. بنابراین هر فردی، گزینه های بسیار زیادی در اختیار خواهد داشت و به ظاهر می تواند فردی مطابق میل خود را بیابد؛ اما درباره وعده دوم جای تردید بسیاری است و نیاز به بحث و گفتوگو دارد.
آیا شناخت اینترنتی ممکن است؟
فردی را که در اینترنت دیده می شود، می توان به کوه یخی که در اقیانوس قرار دارد و تنها بخشی از آن بیرون است، تشبیه کرد. ما فقط همان قسمت اندک را می بینیم و قسمت های زیرین آن از دیدمان پنهان می ماند؛ بنابراین آشنایی اینترنتی برای انتخاب همسر کافی و جالب نیست. افراد برای انتخاب همسر باید با یکدیگر آشنایی نزدیک داشته باشند و در عین حال، خانواده های یکدیگر را از نظر مسائل فرهنگی و روابط اقتصادی بشناسند و دو نفر بررسی کنند که آیا از لحاظ خانوادگی با یکدیگر سنخیت دارند یا خیر. در غیر این صورت ازدواجشان موفق نخواهد بود.
خطرهای شناختهای اینترنتی
دخترها و پسرها به طور معمول در فضای مجازی اطلاعات صحیحی درباره سن، وضعیت تحصیلی، شرایط خانوادگی و اقتصادی و این قبیل موارد به یکدیگر منتقل نمی کنند و بر اساس همین اطلاعات نادرست، ارتباطی کاملا مجازی و غیرواقعی برقرار می کنند. وقتی این ارتباط ادامه پیدا می کند، وابستگی عاطفی بین آن ها ایجاد می شود و پس از ایجاد وابستگی، کم کم به فکر آشنایی بیشتر و در نهایت ازدواج می افتند و در این شرایط، خانواده های خود را در جریان قرار می دهند. برخی افراد ممکن است اطلاعات غلطی را که داده اند، اصلاح کنند اما برخی دیگر چنان درگیر روابط احساسی می شوند که نمی توانند حقایق را بگویند یا ارتباط ایجاد شده را قطع کنند و با همان اطلاعات غلط با یکدیگر ازدواج می کنند. این ازدواج برپایه رابطه احساسی صورت می گیرد و وقتی از لحاظ عقلانی، دختر و پسر متوجه تفاوتشان می شوند، زندگی شان به مخاطره می افتد.
اعتیاد خطرناک به آشنایی های اینترنتی
یکی دیگر از معایب ملاقاتهای اینترنتی این است که هر دختر و پسری ممکن است ملاقات های اینترنتی متعددی داشته باشد تا به اصطلاح بتواند افراد دیگر را هم بررسی و شناسایی کند. ادامه دادن چنین رفتاری نه تنها جلوی علاقه مند شدن افراد به یکدیگر را می گیرد، بلکه نمی تواند به داشتن رابطه طولانی منجر شود، چراکه آن ها به این نوع قرارها معتاد شده و مدام دنبال گزینه ای بهتر از قبلی هستند. استمرار برای پیدا کردن یک فرد ایده آل و مطلوب تر از قبلی، خطر بسیار بزرگی برای فرد محسوب می شود و حتی اگر با فردی وارد رابطه ای شود، ممکن است نتواند از عادت بد خود دست بردارد و بازهم دراینترنت به دنبال دوست باشد. نتیجه این که به وسیله اینترنت می توان با افراد بی شماری ارتباط برقرار کرد، اما هرگز نمی توان درگیر یک رابطه سالم عاطفی و بادوام شد.
ارسال دیدگاه